Przejdź do zawartości

Antyk (przedmiot)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zabytkowe radio ze stolikiem wyprodukowane we Włoszech w latach 20. XX w.
Sprzedawczyni sprzętu podróżnego w stylu vintage w Marché Dauphine w Paryżu

Antyk ((łac.) antiquus) – potoczne określenie zabytkowego przedmiotu sztuki dawnej, mającego wartość zabytkową, historyczną, estetyczną lub materialną. Najczęściej antykami określa się meble, ale również mogą być to lampy, zegary, obrazy (ikony), książki i manuskrypty, porcelana i sztućce oraz inne przedmioty użytkowe. Sklep handlujący antykami to antykwariat.

Minimalny wiek pozwalający na określenie przedmiotu antykiem, podobnie jak w przypadku zabytków, zależy od rodzaju przedmiotu oraz prawodawstwa w danym kraju, gdyż wiąże się z pewnymi ograniczeniami w handlu międzynarodowym. W Stanach Zjednoczonych w przypadku wielu produktów, np. mebli, najczęściej jest to okres 100 lat, ale np. samochodów już 75 lat i mniej[1].

O losach poszukiwaczy antyków opowiada m.in. produkcja Łowcy staroci.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. US Customs and Border Protections. [dostęp 2012-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 grudnia 2012)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik terminów artystycznych i architektonicznych. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 16, seria: Historia Sztuki. Biblioteka Gazety Wyborczej. ISBN 978-83-62095-59-9.
  • Encyklopedia Gazety Wyborczej. T. 1. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 83-89651-35-1.